فلزات سنگین

روزی مدیر اعصاب خرد کنی به نزد استاد رفت و از او طلب دعا نمود، استاد در پاسخ گفت: تو را جقی نیمروز تا کارمندان دمی از آلت تو بیاسایند.

فلزات سنگین...

از احوالات شگرف استاد فرمق ما این بود که چون به بازار فلزات سنگین (Heavy Metal) گذر می نمودی، در آن کوبش های سهمگین و عربده های پر طنین، چنان به شور و سرود می رسیدی و آواز دین سردادی و لبیک آن وجود بی نشان و حضور بی مکان گفتی.

فلزات سنگین...

استاد جوانی دید سر در جیب تفکر فرو برده بود، بی درنگ انگشتی بر عضو خصوصی او بنهاد و جوان به روشنایی رسیدند.

فلزات سنگین...

روزی استاد فرمق را پرسیدند چگونه چنین نیکو دست فرمان و دست بر ران داری، گفت آنطور که را شش و هشتیان راندند من نراند و آنطور که آنان زدند من نخواندند و یاران همگی به روشنایی رسیدند.

فلزات سنگین...

 روزی استاد فرمق طبق عادت مالوف، چخدی ماندی به ظهر به سرکار رسید، در این هنگام به همکاران نهیبی زد و گفت: کار کنید، تنبلا!!!  و آنگاه همه به روشنایی رسیدند.

فلزات سنگین...

روزی از همکاران که از کبار و نوادر عالم بود، پس از سه شیفت کاری شب هنگام به نزد استاد رسید، خمیازه کشان از بد زمانه با استاد میگفت، در پاسخ استاد گفت: «خوشگلی هاتو میبری جای دیگه، ک و ن تَلَق تولوقیهاتو میاری اینجا». و آنگاه آن همکار خمیازه درید.

فلزات سنگین...

روزی استاد نبود ولی پنجره اش بود؛ یاران آنرا گشودند و به روشنایی رسیدند.

فلزات سنگین...

روزی کاردانی آزمایشی به استاد فرمق گفت: چگونه به این مایه و پایه رسیدی،و استاد گفت: « با ارتقا نرفتن» و کاردان به روشنایی رسید.

فلزات سنگین...

روزی از همکاران که همواره به پهنه پشت استاد نظر داشتی، او را تهدید به کنج گیری نمود، استاد در پاسخ گفت:  « همش وعده و عید» و یاران به روشنایی رسیدند.

فلزات سنگین...

بر کسی پوشیده نیست که مقام علمی استاد در اطراف و اکناف عالم زبانزد خاص و عام بود و همگان بر آستان ارادت استاد سر نهاده بودند و عرض خاکساری می کردند. از جمله کسانی که با استاد حشر و نشر داشت و در کلام  و اشعار خویش استاد را ستوده بود؛ استاد بی بدیل شعر جناب صائب تبریزی بود که در این طریق شعر زیر نمون فلزات سنگین...ادامه مطلب